Wat zeiden de kleuters over de kaft van het boek:
- ze zagen vissen en een kikker die naar dezelfde kant zwommen
- de letters op het boek (titel van het boek) leken op dinopoten
- Toen de titel gelezen werd, kwamen de kleuters met eigen enge monsterverhalen. Hoe kunnen we de monsters minder eng maken?
Oeps, in het boek zwemmen de vissen en de kikker naar de andere kant. De kleuters zien aan de mondjes van de vissen en de kikker dat ze bang zijn. Hoe komt dit?
Als Erik een duik neemt ziet hij een monster. Niet zomaar een monster. Een monster gemaakt van herkenbare materialen. Strikjes, rietjes, hoedje, … Het monster ziet er lief uit en wil spelen.
Waar is Eric? Samen op zoek naar Eric in het meer tussen de monstertjes.
Als verwerking;
- met bordkrijt een monstervis tekenen op donkerblauw of donkergroen papier.
- een eigen monstervisje kiezen vanuit het boek.
- het boek gaat mee de klas in, zodat de kleuters op zoek kunnen gaan naar Eric die tussen alle leuke monstervisje zwemt.
Besluit: De oudere kleuters waren erg geboeid door het verhaal en gingen hier dieper op in. Vooral de emoties, de richting kwamen veel ter sprake. Bij de verwerking zeiden er velen dat ze geen monster konden tekenen. Maar toen ze begonnen kwamen er super mooie resultaten en waren ze trots op hun creatie.
De jongste kleuters waren mee geboeid door wat ze zagen. Vb. de grote vis, het zoeken van Eric. De echte waarde van het verhaal was voor hen echt te moeilijk. Het kleuren met bordkrijt vonden ze geweldig. Voor sommige was het een monster wat ze tekende, voor andere gewoon de ervaring van het krijten op papier.
